Marcel & Robin im Tirol.. (4)

Maandag 19 Juli.

Ischl - Scoul, dat klinkt niet fijn, maar om te fietsen de moeite waard. Zeker met het weer van vandaag; de eerste keer deze week een strak blauwe lucht.

Na een rondje rond de kerk in Ischgl direct stijl omhoog van 1210m tot 2737m, het hoogste punt van de TransAlp 2010. De klim slingert zich een weg omhoog langs en over het skigebied van "Ischl-Samnaun" . De klim is zo lang en stijl dat er behoorlijk wat stukken lopend worden afgelegt, en we zijn niet de enige! Na een flinke afdaling over een aantal ski-pistes kregen we een heel mooi stukje bergpad met uitzicht over het dal.

Hoewel de eerste klim het hoogste punt was, was de afdaling na de tweede klim het hoogtepunt van de dag. Eerst een lang vloeiend stuk over gravelweg en daarna dwars door het bos met stronken en stenen, errug gaaf. Dat het niet altijd naar wens gaat onderging een tof Nederlands team dat met ons stuivertje wisselde. Op één van de afdalingen is een deel van de achterwielophanging afgebroken. We zijn benieuwd of ze morgen aan de start staan.

Na de afdaling kwamen we al aan de grens met Zwitserland en was het nog maar zo'n 30 vlakke kilometers naar Scoul. Tenminste dat dachten we, en dus belden we na 15 km met een gemiddelde van 27 km/h naar Roland dat we wat eerder zouden finishen. Roland heeft maar drie kwartier gewacht, er zaten nog wat klimmetjes in...

Nog even terugkomen op het zware ongeval van gisteren. Het blijkt een van de jongens te zijn van een Hollands team waar we de eerste dag veel mee hebben gefietst. Das effe slikken als zijn achtergebleven teammaatje zonder startnummer bij de start staat en verteld dat zijn teamgenoot in het ziekenhuis ligt. Naar omstandigheden gaat het goed hij wordt als het goed is morgen uit het ziekenhuis ontslagen.

Ook als begeleider kan een dag soms hectisch zijn. Ruim een maand geleden hadden we de hotels op de route gereserveerd. We merkten toen al dat slaapruimte in Scoul en omgeving beperkt voorhande was. Het enige dat toen nog beschikbaar was, was een soort jeugdherberg. Dit hebben toen ook gereserveerd. We wisten dat het niet echt luxe was, en dat we waarschijnlijk de toilet en douches moesten delen met andere bewoners. De overgang met ons vorig onderkomen kon eigenlijk niet groter zijn.

Bij aankomst bleek de werkelijkheid erger te zijn dan de verwachting. Het vervallen hotel was van binnen nog depressiever dan de buitenkant. Daarnaast moesten we de sanitaire voorzieningen ook delen met de lokale huisdieren. Hier gaan we dus niet slapen. Maar waar dan wel?

Navraag bij andere hotels in Scoul leverde niets op. Dan maar in de omgeving rondkijken. Nu ligt scoul in een dal. Alle andere dorpen liggen hoger, langs veelal stijle weggetjes. Deze weggetjes en dorpjes zijn met een auto leuk, maar met een grote bus een hele uitdaging. Één van deze weggetjes leide zelfs naar een luxe ressort, met golfbaan. Ook hier helaas geen plek.

Naar ruim twee uur zoeken, en wat lokale hulp, werd de inspanning toch beloond. Op zo'n 25 minuten rijden van Scoul is een leuk alpendorpje een evenzoleuk hotelletje gevonden met schitterend uitzicht en jacuzzi.

Morgen de rit naar Levino..