INFERNO TRIATHLON 2011

13 oktober 2011 |

INFERNO TRIATHLON 2011
De mooiste hel op aarde.


“The swimming is cancelled” zegt en atleet die tegen het muurtje tegenover mij zit te wachten op de start.
Ik zeg “WAT” en hij herhaald wat hij via de speaker gehoord heeft.
Er staat te veel wind en stroming, waardoor de organisatie de veiligheid niet kan waarborgen.







Klimmetje Grosse Scheidegg

Dat is flink balen!! Zwemmen ligt me wel en ik vind dat het erbij hoort. Vanmorgen om 4 uur opgestaan omdat we nog een stuk naar de start moesten rijden, en dan gaat het zwemmen niet door. De start is van 6:30 verlaat naar 7:45, en de atleten worden per boot van Thun naar Oberhofen vervoerd, daar waar de racefietsen staan. Dat is dan wel weer leuk. We zien ook dat de kajakkers die ons hadden moeten begeleiden een aardige speelbal zijn van de wind en de golven.

7:45 Oberhofen (600hm)Daar gaan we dan! Het startschot schijnt gevallen te zijn, en we fietsen nu met een grote groep naar de eerste klim. Ik heb een hoog startnummer dus ik mocht achteraan starten.
Dat komt mooi uit, kan ik me langzaam naar voren werken. Na 2km gaat het links naar boven en ik probeer een lekker klimritme te pakken. Ik schakel nog een tandje terug!.... He! dat is raar het schakel mechanisme reageert niet, dat is niet zo gek wat tot mijn ontsteltenis zie ik dat ik al op het kleinste verzet aan het trappen ben. Gelukkig is de klim niet al te lang en de uitzichten over de Thunersee zijn erg mooi. Van dat langzaam naar voren werken komt niet echt veel terecht ik haal wel wat atleten in maar veel minder dan ik verwacht had. Ik denk…die hebben hun kruit vast verschoten op deze klim en ik ga ze nog wel pakken. Eindelijk boven hier op1200hm staan Marieke en Hannie mij aan te moedigen. Na een relatief vlak stuk, volgt de goedlopende afdaling richting Interlaken. Hierna volgt en mooi en lang vlak stuk langs de Brienzersee richting Meiringen ( 600hm). Hier kan ik me ritme snel vinden en begin zowaar wat mensen in te halen.

Nu volgt De klim op de racefiets en het begint al aardig warm te worden. Deze klim is op sommige plekken heel stijl . Mijn hartslag krijg ik moeilijk onder controle. Het kleinste verzet is eigenlijk niet klein genoeg.
Gelukkig doemt er een verzorgingspost op, even goed eten en drinken en weer verder.
Na een behoorlijke worsteling ben ik eindelijk boven op de Grosse Scheidegg, (1950hm) ik ken de steile en bochtige afdaling, en weet dat gedoseerd remmen belangrijk is. Er staan verschillende atleten aan de kant van de weg met klapbanden omdat de velg te heet geworden is. Het laaste stuk loopt wat beter en ik dender Grindelwald (950hm) binnen. Hannie en Marieke staan me ook hier weer aan te moedigen net als op andere plekken op het fietsparcours, ook best een drukke dag voor de meiden!! Voor de wisselzone lever ik de racefiets in en zie dat de wisselzone al aardig leeg is, mijn mooie CUBE STING staat er een beetje verloren bij.

Door het kleine verzet op de MTB kan ik nu wel het gewenste been tempo draaien en haal de ene na de andere deelnemer in. Af en toe even van de fiets af om de onderrug te strekken maar qua snelheid maakt dat weinig uit 6km/h op de fiets en 5km/h lopend.
Links van ons torent de 3000m hoge noordwand van de Eiger boven ons uit…erg imposant!!
Het laatste deel omhoog naar de Kleine Scheidegg (2050hm) is te steil om te fietsen.Op de top even wat voer naar binnen en met een goed gevoel de afdaling in. Deze gaat voor een deel over parcours van de Jungfraumarathon van vorig jaar.
Echt super stoer de afdaling! Maar goed dat ik gister nieuwe remblokken gestoken heb. Zere onderarmen en handen van het remmen. Na de muur van Wengen het dal in richting de laatste wissel van vandaag.

Het parc ferme in Stechelberg op 850hm staat ook al aardig vol. Ik laat de wond onder mijn voet verzorgen die ik 2 weken er voor opgelopen heb in Eupen. Na een kleine 20minuten probeer me op gang te trekken voor de 25km lange bergloop. Op naar de top van de Schilthorn / Piz Gloria (2970hm). De eerste 5km gaan flauw naar beneden. Dat ligt me wel, en ik haal best wat deelnemers in. Tot het moment dat in Lauterbrunnen 800hm de weg linksaf gaat en gaat stijgen. Het is niet eens zo stijl maar ik krijg het niet voor elkaar om te blijven hardlopen. En een voor een komen de vol trots ingehaalde deelnemers mij weer voorbij.

8km de “Eupen” voet begint nu al op te spelen, het is niet zozeer de wond zelf, maar door het vreemd belasten van de voet afgelopen twee weken is normaal afwikkelen niet zo vanzelfsprekend denk ik. Het gaat nu behoorlijk pijn doen. Ik probeer de voet wat de masseren en wandel weer verder. Ik moet nu bijna iedere 2km stoppen om de voet te masseren. Als dit zo doorgaat wordt het nog spannend of ik de finish op tijd ga halen. Op 13km wordt het wat vlakker, en ik probeer weer wat te hardlopen. Nu gaan zelfs de knie en de heup zeer doen. Dit is echt afzien.

Op 17km in Murren (1600hm)staan Marieke en Hannie me op te wachten. Ze zien dat het niet helemaal lekker gaat, maar ik ben nog op tijd om door te mogen. Hannie wandelt een stukje mee en we spreken af dat ze op het tussenpunt Birg probeert aan het parcours te staan. Vanaf nu wordt het echt stijl. Niemand in mijn omgeving probeert nog hard te lopen. Op de helling voor me sjokken de deelnemers omhoog. Harder gaat gewoon niet! Bij de volgende EHBO post stelt een verzorger voor om de voet wat te masseren. En hij begint behoorlijk hardhandig de voetgewrichten los te maken en masseren. Wat een opluchting!!! 3km later weer zo’n sessie en ik ben vlakbij de doorkomst op Birg.

De schaduwen worden nu merkbaar langer, ongemerkt is de dag voorbij gevlogen. Op Birg zie ik Hannie staan, de finish lijkt zo dichtbij hiervandaan. Ik ben nog ruim op tijd om door te mogen en krijg zowaar weer wat moraal. Het is nu zo stijl dat je af en toe ook echt moet klauteren.
De batterij is leeg, hard gaat het niet meer maar ik ga het halen.

Het uitzicht de laatste kilometer is echt fantastisch. Het parcours voert over een kam met smalle passage. De finish is nu binnen handbereik. Laatste 2km in 35min. Even een trapje op en op naar het finish plateau.

PIZ GLORIA Hiepperdepiep HOERA!!

Wat een mooie dag!! Nooit gedacht dat ik het zo zwaar zou krijgen. Ik had verwacht er 11 uur over te doen zonder me echt druk te maken. Ik ben nu blij dat ik net binnen de 12 uur en op tijd binnen ben.

Nooit meer?.........Ja wel,…maar dan met zwemmen en gezonde pootjes!

Statistieken:
300 deelnemers
4 Nederlanders

(3km zwemmen)
97km Racefiets 2145hm
30km MTB 1180hm
25km Bergloop 2175hm
Totaal 155km 5500hm