Het vlindereffect in Oss

29 juni 2024 | John

Het vlindereffect is de sterke gevoeligheid van systemen voor verschillen in beginvoorwaarden. Dit holistisch idee speelt een belangrijke rol binnen de chaostheorie. De naam is gebaseerd op een metafoor die in 1961 werd gebruikt door de wiskundige en meteoroloog Edward Lorenz om aan te geven dat de vleugels van een vlinder in Brazilië maanden later een tornado in Texas zouden kunnen veroorzaken.

Begin mei was er een grote brand bij een distributiecentrum aan de Kanaalstraat in Oss.  Na een dag blussen bleek de brand nog steeds niet onder controle, meldde de veiligheidsregio. Een week later zaten de omwonenden nog in de stank van roet, bedorven vleeswaren, verbrand isolatiemateriaal en rubber. Het kanaal vormde een mooie opvang voor al het bluswater.

Daar stonden we dan met ons ijzersterke zwemteam aan de start in Oss. De vrijdag de week ervoor had de organisatie voor het eerst in haar lange geschiedenis haar triathlon om moeten zetten naar een run-bike-run: “De organisatie heeft na overleg met waterschap, gemeente en GHOR besloten het zwemonderdeel te schrappen.”

In Huize Driessen schoot iemand direct in een wak, in een ander Kamp werd druk overleg gepleegd met ervaren loopcoaches. “Wat doe je met die eerste 3 kilometer in een run-bike-run?” Kies je voor de tactiek van de verschroeide aarde, of ga je voor de winst op de laatste 5? Is allebei mogelijk?

Op dinsdag appte TC Taale nog: “Vergeet je de badmutsen niet?” Uiteraard werden ze vanuit een Pavlov-reactie klaargelegd, om na een dag of drie te bedenken dat dat wellicht een overbodige actie zou zijn…

Daar stonden ze dus: Ferdi, Laurens, Richel en Hans. Klaar voor de sprint op het industrieterrein van Oss. Gespannen koppies zonder badmuts met een hartslag net boven die van het Rotterdam Hardcore Terror Corps.

Zoals verwacht bleek Ferdi de sterkste loper. Als eerste weg, als vierde overall in de wisselzone. Op gepaste afstand onze drie sterke fietsers. Racend gingen Laurens en Richel va-banque. Dat was wel even wennen voor Richel, hij vond het allemaal maar onrustig druk in de wisselzone: “Dat ben ik normaliter niet gewend als ik uit het water kom.” Laurens stond zowaar direct bij zijn eigen spullen en kwam mede daardoor na het fietsen als eerste Dordtenaar de wisselzone in.

Ferdi had zich na een ‘Breakfast at Tiffany’s’ bedacht dat hij zich de komende tijd wat meer moest gaan toeleggen op het fietsen. Hans, Richel en Laurens bleken zijn mening na deze sprintafstand te delen.

De laatste 5 kilometer rennen bracht onze mannen weer een stuk dichter bij elkaar. Hans bleef heel na zijn belachelijk harde start bij het eerste looponderdeel. Laurens ging va-tout op het laatste stuk: “Het gaat mij om alles’, dus ik zet alles in.” Ferdi liep met 18:19 op de 5 km zo’n 50 triatleten voorbij alsof het niets was en Richel voltooide met een gemiddelde snelheid van 21,36 km/uur zijn drie onderdelen van deze sprint-triathlon. Een gemiddelde dat bij een “gewone” zwemsprint nooit mogelijk was geweest.

Met een plek in de top-10 en de allermooiste foto van de dag werd naar huis gereden. Sommigen kozen als tussenstop een troosteloze shoarmatent, de romantici kozen voor elkaar:

“She said, "I think I remember that film, and as I recall, I think we both kinda liked it."

And I said "Well, that's one thing we've got."

 

Voor de uitslag van de wedstrijd hier klikken.