Marcel & Robin im Tirol.. (5)

Dinsdag 20 Juli.

Na vier dagen bereiken we eindelijk het beloofde land Italïe. Daar moest nog wel even wat voor gedaan worden. Het beloofde een mooie rit te worden, en dat kwam helemaal uit. Weer mooi weer en een graadje warmer dan gisteren.

Het parcours vanuit Scoul begint voor de verandering met een klimmetje, deze keer 25km lang en een goede kilometer omhoog. De landschappen veranderen om het halfuur. Eerst bos, dan bos met beekjes en boven de boomgrens is het panorama helemaal super! Na een technische afdaling die we als volleerde afdaalers rijden zit het met het moraal helemaal oke.

Nu volgt een wat stijlere korte klim met als bekroning een uitzicht om kippevel van te krijgen. Wat een ontzettend mooi een ruig gebied. De lange afdaling volgt een snelstromende beek met hele mooie smalle paadjes. Na de laatste klim van vandaag, stuiven we over en lastige afdaling op de etappe plaats af. Met Livingno in zicht denken we al gefinisht te zijn. Daar komen we bedrogen uit. Livigno is lang ,een dat hebben we geweten. Nog even 5km wind op de neus. Na (weer) exact 6:30 fietsen passeren we de finish met een rit die we nooit meer vergeten.

Deze keer geen gedoe met het Hotel. Kamer was al snel beschikbaar zodat ook Roland tijd had om te gaan fietsen. Vanuit de hotelkamer zijn verschillende pistes en liftstations te zien. Het leek dan ook een mooi doel om naar zo'n station toe te fietsen. Dat bleek gemakkelijker gezegd dan gedaan. In de winter lijkt zo'n blauwe piste zo makkelijk. Maar als je in de zomer omhoog gaat fietsen is dat een heel ander verhaal. Uiteindelijk toch gehaald en begrijp nu een beetje hoe zwaar de tocht van Marcel en Robin is.

Daarna een technische afdaling. Geleerd dat ik niet erg technisch ben. Na een valpartij (zonder al te veel gevolgen), toch maar wat rustiger aangedaan. Na het ophalen van het team even ontstpannen in het zwembad. Na het eten snel naar bed.

Morgen de lange rit naar Ponte Di Legno...