Marcel & Robin im Tirol.. (9)

24 juli 2010 |

Zaterdag 24 Juli.

De laatste rit... Vandaag besluiten Marcel en Robin het rustig aan te doen. We zorgen dat we op tijd bij de start zijn, zodat Marcel zijn schouder kan laten tapen.



Dolomietjes

Ook komen we er 10 minuten voor de start achter, dat we gisteren allebei onze voorste remblokjes hebben versleten tijdens de natte afdaling. Misschien komt dat wel omdat we wat last hadden van een vrachtwagen (stuck behind a truck...) Met wat hulp van andere bikers monteren we snel onze reserveblokjes en bellen Roland voor een pitstop om ook de reserve-reserve blokjes even uit de bus te kunnen pakken.
Het is zonnig maar koud bij de start, Robin heeft het gisteren erg koud gehad vanwege zijn TVD 'regen' jasje en heeft nu zijn Gore-tex meegenomen en zelfs een fleece muts op, je leert wel wat tijdens zo'n tocht. Vandaag beginnen we met een 12 km lange afdaling, waarbij alle startvakken afzonderlijk ge-paced worden door de motorrijders om ongelukken te voorkomen. Iedereen is erg geconcentreerd en het wordt een snelle maar stille afdaling. Aan het eind van de afdaling staat Roland al en we trekken snel onze warme kleren uit, omdat we weer zo'n 1000 hoogtemeters moeten gaan klimmen, niks dus met rustig uitfietsen. Tijdens de klim merken we, dat Marcel z'n fiets langzaam uit elkaar an het vallen is, en moeten zelfs de crank verwijderen om alle boutjes weer aan te draaien. Eenmaal boven genieten van het uitzicht op de Dolomiten en laten de Alpen achter ons. Na een kort fotomomentje beginnen we aan de lange afdaling. Onderweg krijgt Marcel nog een lekke band, daar gaat onze positie, die we dag 5 en 6 hadden gehaald. Na de pauze en een korte, maar fantastische steile afdaling gaan we over vals plat (200 hm) naar de laatste klim, waar we onderweg nog even stoppen bij onze vrienden uit Eerbeek, die na een defect op een terrasje zitten te wachten op een nieuwe fiets.
Weer blijken er bij de organisatie fervente wandelaars te zijn, waardoor we de laatste anderhalve kilometer omhoog moeten lopen. Ook de afdaling blijkt wer iets te 'technisch' voor de pannekoekjes dus lopen we ongeveer hetzelfde stuk weer naar beneden, Robin vindt het helemaal geweldig, maar niet heus. Het volgende deel van de afdaling is weer heel erg mooi tussen de olijfbomen en de wijngaarden door zijn we het Gardameer al. De finish in Riva is wel erg leuk en we worden ingehaald door onze fietsvrienden, die erg blij zijn dat er niets ernstig gebeurd is (we hebben er vandaag bijna drie kwartier langer over gedaan dan de anderen in onze groep...)
Na de finish volgt en duik in het wel erg koude Garda-meer en daarna zoeken we een terrasje op om lekker na te praten en te genieten van een bijzonder avontuur, raar dat het voorbij is.
Na een lekker douche gaan we voor de eerste keer deze week naar de pasta party, waar na afloop, ieder team persoonlijk het podium op geroepen wordt om de medaille en finishershirt in onvangst te nemen. Als laatste wordt een film gedraait van afgelopen week. Ongelofelijk hoe snel zo'n week gaat, en hoe bijzonder zwaar en mooi het geweest is.
Wie volgt?