Wintertriatlon Twente 26 Maart 2011

Ergens begin december meldde Irvin dat Laura en hijzelf ingeschreven stonden voor de sprintafstand van de wintertriatlon in Enschede. Erik van de Wal, onze schaatser vd TVD had hier ook wel zin in en ikzelf was ook enthousiast. Na een paar keer op de maandagavond geschaatst te hebben en eindelijk het overstappen onder controle had moest het er toch maar een keer van komen.

En dat terwijl ik zo’n 4 jaar geleden (na de Paul Veenemans prijs, onderdeel schaatsen) had gezworen nooit meer een schaatswedstrijd te rijden. Nadat Marcel uitgelachen was en mededeelde dat het meer weg had van “Sterrendansen op IJs” moest ik wel toegeven dat mijn talent daar in ieder geval niet lag. Dat wist ik zelf wel maar toen werd ik er wel erg mee geconfronteerd.

Maar goed, je moet alles een 2e kans geven. Slechter dan 4 jaar geleden kon het in ieder geval niet gaan dus:
Zaterdag 26 maart om 6.45 uur haalde Erik me op. Een kleine 2 uur rijden (enkele reis) naar Enschede (en ja, het is echt de moeite) om daar lekker (?) te sporten.

Wel weer even wennen. Thuis was ik erg lang bezig geweest om de spullen te pakken. Tja, alle sportbenodigdheden bij elkaar leggen staat nu bovenaan de prioriteitenlijst. Dat scheelt een hoop gezoek, tijd en frustratie’s.

Bij aankomst eerst koffie, daarna fiets & schaatsen in het Parc Fermee gezet. Met een bus mee die om 10 uur vertrok naar een andere sportaccomodatie. Start was om 10.45 uur. Eerst een rondje over de atletiekbaan en daarna langs het spoor richting het Parc Fermee wat naast de ijsbaan lag.

Ik liep met 3 mannen op die gezellig aan het babbelen waren (en dat tijdens een wedstrijd?). Echt geen mentaliteit maar wel leuk. Na 5 niet zo snelle km’s de fiets op. Toch een extra jasje aan. Het was heel de week prachtig weer behalve op de wedstrijddag. Toen was het somber, grijs en fris weer. Het fietsparcours was gelukkig wel droog en bestond uit 3 ronden met een heen & terugfietsstuk. Het fietsen had wel sneller gemogen maar helaas zat de snelheid niet in de benen op die dag. Het is maar goed dat de fietstrainingen weer beginnen op de woensdagavond, dat is wel nodig. Na het fietsen de schaatsen gepakt en rennend de ijshal in. Dit was de minst snelle wissel die ik in al mijn triatlonjaren mee heb gemaakt. Het ijs was super. 27 Ronden moesten we schaatsen wat erg lastig te tellen is. De laps hield ik bij op de hartslagmeter maar soms reageerde deze niet. Volgend jaar dus maar een handtellertje aanschaffen.

Na een aantal ronden zag ik Erik al op de buitenbaan schaatsen. Na geschrokken gevraagd te hebben of het wel met hem ging antwoordde hij dat hij al gefinisht was. Oh, gelukkig, geen valpartijen wat ik eigenlijk dacht.
Volgens mij heb ik 1 of 2 ronden teveel geschaatst maar bij twijfel gewoon doorschaatsen dacht ik anders heb je geen finishtijd. En dat zou toch wel heel jammer zijn.

Eindtijd: 1:42:31 uur (waarvan 2.07 & 5.08 = 7.15 wisseltijd).
We hebben alle 4 een PR dus we hebben het uitstekend gedaan. Maar volgende keer kan het sneller.

Groeten,
Hannie