Mijn eerste 1/8e

3 juli 2016 | Irvin

Mijn eerste 1/8 Triatlon in Cuijk.

Na toch wel 15 jaren alleen maar hardgelopen, ben ik ook besmet geraakt met een fijn virus, namelijk triatlon. Paar keer meegetraind en lid geworden van de TVD. Zo vaak als ik kon getraind. En jawel, ook ik op een racefiets! Ook al zei ik tegen mijn zus Laura “dat ga ik echt niet doen”.Maar alles went en ik geniet volop als ik aan het trainen ben, want het is geen straf om met zo’n groep gezellige en lieve mensen te sporten.

Maar dan komt de dag dat je ook een keer een triatlon gaat doen, 3 juli 2016 te Cuijk.Zaterdagmiddag rond half drie alvast begonnen met mijn tas inpakken want de zenuwen zijn er al.Ook de checklist van Irvin gehad dus dat is makkelijk: gewoon de lijst afstrepen.Maar wat doe ik aan morgen na het zwemmen? Neem gewoon van alles mee en zie het dan wel.

Drinken voor bij het rennen, staat al klaar. Flesje dode cola (geen prik), zo noem ik het altijd. Ik gebruikte het ook tijdens mijn marathons, dus dat moet goed komen. Vanavond nog meer rusten, goed eten en hopelijk lekker slapen.Wekker gezet op half 7 om alles op mijn gemak te kunnen doen. Goed geslapen. Sta om 8 uur buiten, want Ron komt me ophalen. Bedankt Ron!

Startnummer halen, fiets wegzetten, en ja wat dan nog, wat eten, luisteren naar tips en dan wetsuit aan en richting water. Tegen me zelf gezegd: niet piepen, gelijk door. Zo gezegd zo gedaan. Paar slagen borstcrawl gedaan in het zgn. oefenstuk en naar de kant voor het startschot (landstart).

Het zwemmen ging fantastisch en ik heb volgens mij geen meter te veel gezwommen. Kwam ontspannen uit het water. Zus Laura stond al in het parc ferme en kreeg te horen: “zo jij hebt goed gezwommen”. Heerlijk! Op naar mijn fiets, sokken aan, bril en helm op en gaan. Ook dat ging geweldig. Zelfs enkele dames ingehaald. Ik werd ingehaald door de dames en heren van de TVD maar dat was geen ramp. Zeker niet door de vele aanmoedigingen die ik kreeg toen ze me inhaalden. Nu nog het laatste onderdeel, fiets ophangen, flesje drinken mee en lopen maar. Ik ging de verkeerde kant op maar een aardige meneer stuurde me gelukkig terug en heb het parc fermee verlaten via de juiste uitgang.

Lopen na het fietsen is nog wel een aandachtspuntje, maar ook hier heb ik van genoten. De finish kwam in zicht, wat een zalig gevoel om binnen gehaald te worden door de al gefinishte TVD-ers. Zij waren geweldig, en wat een fantastische ervaring.

Bedankt trainers! En ook een dank je wel aan iedereen die mij heeft bijgestaan, zodat ik mijn eerst 1/8 triatlon heb kunnen volbrengen. Dit is zeker niet mijn laatste triatlon.

Marian