Trainingsweekend 2019

Met dank aan Niels onderstaand verslag van het trainingsweekend:

 

Niet de aanloop naar het trainingsweekend stond voor velen centraal in de maand maart maar de Provinciale Staten- en Waterschapsverkiezingen waar duchtig werd gedebatteerd over het klimaat. Omdat vele aardbewoners waaronder ook TVD'ers zich terecht zorgen maken over de opwarming van de aarde was dit afgelopen weekend waarschijnlijk het meest besproken onderwerp. Want wat was het lekker weer. 

 

Bij aankomst in het vakantiepark stond de koffie met vlaai (geen taart noemen want dan krijg je een boze ober op je dak) al klaar zodat iedereen zich onder een stralende hemel goedgemutst en gezellig kon voorbereiden op een pittige koppeltraining rondom de Camerig die we gelukkig voornamelijk afdaalden om vliegensvlug weer bij de hardloopschoenen te komen voor een lusje het bos in. De pittige helling op een onverharde oneven ondergrond zorgde voor wat verbeten bekkies her en der. Maar wat hadden we geluk met het weer. Daarom kropen sommigen nog op de fiets voor een extra grote lus terug terwijl het terras achter bij de huisjes ook zeer aantrekkelijk was. Zomerse sferen in een heuvellandschap, genieten dus.

 

Op zaterdagochtend stonden we met kleine oogjes in een kring op een parkeerplaats de warming up te doen voor een rondje de benen los lopen met een mooie onverharde klim door de heuvels achter het park. Ondanks dat de route met gekleurde palen was aangegeven lukte het niet iedereen hier ook tijdens het lopen op te letten. Desalniettemin werden alle deelnemers veilig teruggevonden aan het ontbijt, waarbij de Bourgondische hoeveelheid van dertig eieren per huisje genuttigd kon worden.

 

Helemaal aangesterkt vertrekken de zes fietsgroepen, ingesmeerd en in korte broek voor de lange tocht van vandaag. Met teampcaptain Marcel, die me op vrijdag al even hielp iets van de afdalingsangst te overwinnen, maken we een prachtige ronde door de heuvels. Klim na klim maakt het zwaar maar door de omgeving krijg je ook weer energie. En vergeet de gezelligheid in de groep niet. Na twee terrasjes krijgen we het toetje; twee keer naar het Drielandenpunt klimmen. Gelukkig staat er die avond pasta op het menu, het is smullen bij de Italiaan.

 

Op de allerlaatste dag wordt er 's ochtends in mijn stoere mannenhuisje uitgebreid het stijgingspercentage en de potentiele concurrentie van de Camerig doorgenomen waar we namelijk starten met een tijdrit. Zo'n competitie element werkt goed, het zet iedereen net even wat meer op scherp. Hierna rijden we met een omweg van 50 kilometer door België naar een terras voor de gezamenlijke afsluiting met opnieuw zon, prachtige vergezichten en gezelligheid.

 

Het weer heeft er absoluut bij meegespeeld maar de combinatie van de gezelligheid en de trainingen maken dit weekend voor mij tot een absoluut hoogtepunt van het lid zijn van de vereniging. Voor iedereen die twijfelt, volgend jaar gewoon meegaan. Er werd op het terras al voorzichtig geïnformeerd naar de voorinschrijving namelijk ;-)

 

Niels