Tri-ambla Cross Triathlon 2010

21 september 2010 |

Tri-ambla 2010

Het is alweer de derde keer dat ik meedoe aan de tri-ambla op Ameland, tot nu toe steeds gekoppeld aan een weekverblijf op het eiland.
De afstand die ik steeds doe is de Tri-ambla M, welke bestaat uit 500m zwemmen, 24 km mountainbiken en 6 km lopen, dit alles op onverhard terrein en zwemmen in de waddenzee.
Elk jaar zijn de omstandigheden weer anders, en ik heb nog niet meegemaakt dat die gemakkelijk waren.





Erik tijdens Tri Ambla op Ameland

 Dit jaar lag de verassing op het strand, waar geen doorkomen aan was, aangezien ze met zandsuppletie bezig waren geweest, maar nu loop ik vooruit in het verslag.
Het inschrijven en de wissel fietsen/lopen is op een centraal terrein in het plaatje Nes, bij de molen. Bij de inschrijving zag ik al een poster van de organisatie van 2010, waarop ik mooi stond afgebeeld op een foto van vorig jaar, ze hadden er nog maar eentje, maar die reserveerde ik alvast om hem na afloop op te halen Nu hangt hij netjes ingelijst in de woonkamer, sorry schilderijtje van opa.
Samen met mijn zwager, die ook al drie jaar van de partij is toog ik naar het zwemmen en fietswissel bij het haventje waar de veerboot ook aanmeert.
De wind stond aanlandig, en gaf mooie golven.
De start is een vliegende, gelukkig was er van te voren nog een kleine gelegenheid om aan het koude water te wennen, en met een dubbele badmuts, wist ik de venijnige golven en de 14 graden aardig te weerstaan.
Het fietsen gaat over een prachtig parcours, gedeeltelijk door bos en duin en het strand. Een gedeelte in de duinen is normaal gesproken gesloten voor het publiek.
De strandbanden (van die groene) die ik gebruik, zijn eigenlijk iets te glad voor het duin en bosgedeelte, maar door er niet teveel lucht in te doen lukt het mij om redelijk door het terrein heen te komen.
Op het strand heb ik later wel weer voordeel van de profielloze banden, hoewel dit jaar zoals eerder gezegd het zand leek op een zuigende modderpoel. Het begin ging nog enigszins, maar later was het een kwestie direct in het goede spoor te zitten. Dit lukte niet altijd en ik moest een aantal keren van het zadel. Later vond ik wat harder zand, door in het water te gaan rijden. Blijkbaar was dit een spectaculair gezicht, want ik zag diverse mensen foto’s maken.
Het fietsen werd op het laatst wel overleven, en een laatste heuvel kwam ik niet fietsend meer op, terwijl die heuvel mij tijdens een latere wandeling best gemakkelijk voorkwam.
Het lopen ging vervolgens wel weer lekker, echte wedstrijdsnelheid zat er wel niet meer in, maar ik kon toch een redelijk tempo aanhouden, waarbij ik op mijn hartslagmeter probeerde te lopen en hem op 160 t.p.m. probeerde te houden. Dit weerhoudt je ook om hardlopend duinopwaarts te gaan , wandelend is dan ook voldoende.
Bij de finish gaf de speaker nog aan dat de TVD de oudste vereniging van Europa is, toch leuk als dit wordt gemeld. Mijn tijd van 2uur en 10 minuten was uiteindelijk goed voor een 67e plek overall (van de ongeveer 150) en mijn beste tijd tot nu toe.

Erik van de Wal