Het is een niet dagelijks startveld met ondermeer meervoudig wereldkampioen triathlon Chris McCormack, Formule 1 coureurs als Jenson Button, Alexander Wurz, en wielerprofs Yaroslav Popovych en Geoffroy Lequatre (beide van Radioshack) aan de start. De populariteit van de lokatie en het mediacircus zal daar zeker invloed op hebben gehad. Maar het is zeker leuk als je tussen deze sporters aan de start staat.
Bij de marathon van Rotterdam trekken ze ieder jaar Lee Towers uit het stof om het gebruikelijke “You never walk alone” te zingen. De variant in Monaco was het afspelen van het nummer “You’re on a highroad to hell”. Bleek later, tijdens het lopen, aardig te kloppen. Voor de organisatie alleen maar lof, was strak geregeld. Geen wachttijden bij de registratie, in- en uitchecken van de fiets of het afgeven cq afhalen van de Transitionbags.
Om 08:00 uur was de start van de kilometer zwemmen. In Embrun de start nog met 420 deelnemers het water in rennen, hier in Monaco waren het er 671 (628 individuele deelnemers en 43 Relayteams). Het blijft een gevecht de eerste 995 meter. Onderweg nog een kwal, waarschijnlijk wreed ontwaakt, die het op m’n enkel had voorzien. Maar met een zwemtijd van 16 min 25 kan ik zeer tevreden zijn.
Het fietsparcours was echt geweldig. Mooie klimmen, technisch lastige eerste afdaling, met bij iedere zijweg, kruising of ander gevaarlijk punt (de gehele 100 km) een verkeersregelaar/gendarmerie. Het begin was goed, kon vrij snel in m’n ritme komen en won redelijk wat plaatsen. Het blijft dan ook heel apart als je tijdens de tweede klim, na een kleine 40 kilometer in gehaald wordt door Popovych. Tegen beter weten in probeer je aan te klampen, maar dat duurde niet langer dan 1½ kilometer. Op dat moment werd het wat steiler en moet je terug, je ziet hem dan gewoon het zelfde tempo blijven rijden en weg is ie.
Jammer dat ik het, na een goed begin, bij kilometer 85 gedurende laatste klim al vrij lastig had. Voor m’n gevoel heb ik vanaf daar behoorlijk wat plaatsen en zeker tijd verloren. Maar goed, je hoef na het fietsen nog maar 10 km te lopen.
Daar waar ik in het begin van het seizoen nog een pr van 38+ min liep op de 10, heb ik afgelopen zondag m’n best moeten doen om binnen het uur te lopen. Na een aanloopstuk nog 2½ rondje op het F1-circuit met 3 keer Montee d’Ostende (500 meter, 10%) op, dat werd echt een hel. Gelukkig valt er veel te zien als je midden door het centrum van Monaco loopt. Buiten de aanmoedigingen (met duidelijk te herkennen oerkreten van Annegreet) geeft dat dan nog enige afleiding van de pijn die je op dat moment hebt.
De Politie Triathlon in Spijkenisse (ook leuk) nog en het triathlon seizoen zit er weer op. Het trainingsschema voor volgend jaar kan weer ingevuld worden.
Johan
