IronFamily 70.3

70.3 Zell am See / Kaprun
Wat een mooie omgeving hier zeg. Hannie en ik zijn een week voor de 70.3 halve triathlon aangereisd. Mijn zus, Ingrid, komt morgen ook met haar gezin naar Zell am See. Haar man Paul is ook door het triathlonvirus "erfast" zoals ze hier zeggen en neemt ook deel aan de 70.3.

Het weer in deze week is super. Veel zon met temperaturen tussen de 25 en de 35 graden. Over het appartement hebben we ook geen klagen. Lekker ruim en op 300m van het parc fermee en het meer. Ondanks de naween van de bloedhete triathlon van Binnenmaas afgelopen weekend worden de dagen voor de triathlon redelijk actief doorgebracht. Ik kan nl slecht stilzitten. Op de MTB worden verschillende leuke en afwisselende routes gereden. En als je toch zo dichtbij het meer zit is het best lekker om aan het eind van de dag even een kilometertje af te koelen, zonder wetsuit natuurlijk!

IronKids.
De dag voor de 70.3 is er een programma met een IronGirls run en een IronKids aquathlon. Ons nichtje Myrthe, een ballerina van 6 jaar, gaat meedoen met de Aquathlon (50m zwemmen en 600m hardlopen). Paul heeft haar een half jaar terug vol enthousiasme ingeschreven, al dan niet in volledige overeenstemming met Myrthe. Afgelopen week heeft ze ook niet geheel vrijwillig toch nog wat trainingen afgewerkt. De 50m zwemmen en 600m lopen gaan niet geheel van harte. Jammer dat het fietsonderdeel er niet bij zit. Op donderdag rijden we samen een rondje van 11km waarin ze lekker blijft kwebbelen.

Na het inschrijven heeft ze de smaak goed te pakken. Wat een mooi T-shirt en een roze fles badschuim al niet kunnen doen! De wedstrijd zelf is echt super georganiseerd. Alle Kids een chip om de enkel en duidelijke uitleg wat de bedoeling is. Myrthe gaat bij het zwemmen erg goed en heeft bij de boei drie andere Kids te pakken. Bij de wissel snel het IronKids shirt over haar roze bikini en op naar de Finish in het centrum van Zell am See. Met een brede glimlach komt ze een paar minuten later door de echte Finishboog. De mooie finishmedalie hangt vanaf dat moment om haar nek of ligt op haar nachtkastje.

70.3 wedstrijdverslag Marcel,
In tegenstelling tot afgelopen week is het weer vandaag een beetje druilerig en fris. In het parc fermee staat op verschillende plekken een laagje water van de regen van afgelopen nacht. Onze startgroep (40+ ed), start 15 en 20 min later dan de eerste en de tweede startserie. Het zwemparcours is linksom en de meeste atleten liggen dan ook links van het startveld. Ik ga uiterst rechts liggen om uit de drukte lekker mijn eigen slag te kunnen zwemmen. Dat pakt goed uit. Na 100m word ik ingehaald door een iets snellere zwemmer en het eerste rak van 900m ronden we voor mijn gevoel redelijk voor in het veld. Op de terugweg haal ik nog wat zwemmers in, zelfs van de startserie voor ons, en het blijkt dat ik als 25e van de 300 40+ers uit het water ben gekomen.

Het parc fermee is best lang, eerst langs het rek met de tassen waar de fietsspullen inzitten, dan door de omkleedtent en dan door naar het gigantische veld waar de fietsen staan. Het glooiende fietsparcours bestaat uit 2 ronden van 43km met een aan- en afrijstuk van 2km. Op het vlakke deel vanaf de start heb ik het gevoel dat ik flauw bergaf aan het rijden ben, de kmteller geeft dik boven de 40 aan (met een hf van 177..da's best hoog, maar het voelt oke). Het infietsen van donderdag over het eerste deel van het parcours ging ook al zo lekker. Omdat ik bang was versnellingen tekort te komen rijd ik nu op mijn gewone racefiets ipv de tijdritfiets, jammer..misschien had het dan nog sneller gegaan. Na 10km doemt bij het vliegveld de eerste en enige klim op richting het slot van Kaprun, hier gaat de snelheid terug naar 25 km/h. De afdaling door Kaprun is nat en bochtig met een scherpe bocht over klinkertjes aan het eind. Ondanks het weer staat er heel veel publiek in Kaprun.

Op weg naar het keerpunt bij Piessendorf denderen we nog langs het geweldige Wellness en Spa complex van Kaprun. Piessendorf doet zijn naam eer aan wat hier begint het te zeiken van de regen. Even bidons wisselen en nu gaat het via Zell am See richting Maishofen via een mooie N weg. Om het supporteren wat makkelijker te maken hebben we voor Ingrid een schema gemaakt met de verwachte doorkomsttijden. Eigenlijk wat te positief, maar dan staat ze in ieder geval op tijd aan de route. Het blijkt dat we alle drie sneller zijn dan de planning. Dat gaat best goed dus. In Zell am See staat ondanks de regen en de kou (het is maar 13gr.), echt heel veel publiek ....even zwaaien dus.

Normaal heb je vanaf Maishofen een mooi uitzicht op de het "Steinersmeer" in het Noorden en de Gletsjers van het "Tauernmassief" in het Zuiden. Helaas vandaag niet, lekker doortrappen dan maar. De regen in de tweede ronde is nog sterker en het meeste publiek is wijselijk binnen gaan zitten. Deze ronde gaat wat minder snel maar nog boven de 39km/h. Ongelofelijk...dit blijkt mijn sportweer te zijn, nooit geweten tot Beesd vorig jaar. Ingrid staat er nog steeds met de twee meiden. Ze hebben een bushokje gekozen om droog te staan. Jammer dat er geen verwarming in zit. Romy van twee had de hele week al geroepen "Het gaat zo regen hoorrr" terwijl er geen wolkje aan de lucht was. Terwijl het water mijn schoenen uitloopt rijd ik met een glimlach verder als ik aan die kreet denk. Tijdens de wissel naar het lopen zijn de Kids eerst even onder een warme douche gezet om te ontdooien.

Tijdens de wissel kom ik erachter dat de racechip los in mijn sok zit. De enkelband moet kapot gegaan zijn bij het uittrekken van het wetsuit de vorige wissel. Een nieuwe enkelband kunnen ze niet vinden dus wordt de chip vastgetaped. De drie looprondes gaan door het centrum van Zell am See en een lus langs de Zellersee. Het lopen gaat ondanks de weinige trainingen best oke. Door het drukke centrum gaat het wat zwaarder omdat er een paar korte maar stevige klimmetjes inzitten. Onze fans hebben onder een luifel een mooi droog plekje gevonden en moedigen ons luidkeels aan. Langs het meer is het lekker lopen, hier kom ik Hannie en Paul een paar keer tegen. De laatste ronde loop ik Paul achterop en loop een stukje met hem mee. Ik mag linksaf om te finishen en kom binnen in 4:31uur. Paul mag rechtsaf voor de laatste ronde, hij is net als Hannie ook sneller onderweg dan verwacht. Ze finishen in 5:05 & 5:40 uur.

Tevreden trekken we na de finish snel droge kleding aan, en schuiven met andere atleten aan bij een heel groot buffet.

Een dag later schijnt het zonnetje weer en Ingrid, Myrthe en Romy worden getracteerd op een ijsje voor hun geweldige support!

Al met al een schitterende week met een goed georganiseerde 70.3 met een mooi en snel parcours.

Marcel