Ironman 70.3 Lanzarote 2015

26 september 2015 | Dennis

The week after. Ironman 70.3 Lanzarote gehouden op 19 september.

 

Dit avontuur startte ergens begin dit jaar samen met clubgenoten en vrienden Robin Fransen en Herman Faas. Na samen al een aantal triatlons succesvol te hebben voltooid zochten wij een nieuwe uitdaging. Een halve Ironman... maar waar? Na getwijfel tussen een aantal races, bijvoorbeeld Luxemburg is toch de keuze gevallen op Lanzarote. Lekker laat in het seizoen en genoeg tijd om te trainen. Daarnaast hebben wij er ook gelijk een leuke vakantie van gemaakt samen met een groep van nog eens 9 vrienden en vriendinnen.

 

Donderdag 17 september zijn wij vertrokken vanaf Eindhoven airport. Na 4 uurtjes vliegen aangekomen op het eiland valt de temperatuur qua gevoel erg mee. Wat wel gelijk opvalt is de wind. Deze is eigenlijk continu aanwezig en niet misselijk. Een uurtje later aangekomen in onze villa, overigens de perfecte uitvalsbasis voor een vakantie/wedstrijd op dit eiland, beginnen de 1e voorbereidingen voor de dag des oordeels J.

De fietsen weer monteren, spullen voor de wissels klaarleggen, goed eten en drinken. En vooral ook lekker relaxen in en aan het zwembad.

 

Vrijdag 18 september, de dag voor de wedstrijd. Altijd een hoop gestress en geregel om alles netjes klaar te hangen, leggen en zetten. Wel erg fijn om dit de dag voor de wedstrijd al te doen. ’s Ochtends nog even snel de hoofdklim, de Tabayesco, verkennen met de auto. Ongeveer 600hm gemiddeld rond de 5%, dit zag er prima uit op een paar korte venijnige stukken na. Vervolgens via een supersnelle afdaling (nog steeds in de auto) koers gezet richting La Santa om de wisseltassen te vullen en weg te hangen, de fiets in het rek te plaatsen en de racebriefing bij te wonen. Dit stelde weinig voor behalve dat het zwemmen zonder wetsuit gedaan moest worden, de watertemperatuur was op die ochtend 25 graden en dat is 0,5 te warm. Hier baalde ik wel van, omdat ik nooit 1.9 km zonder wetsuit buiten had gezwommen.

 

Met dit in het achterhoofd aangeschoven bij de pasta party, nog even de energievoorraad aanvullen en snel naar huis. Nog even lekker relaxen en vroeg naar bed. De wekker staat immers om 5 uur…

 

Raceday 19 september, eindelijk is het zover! Ontbijten, klaarmaken en richting La Santa. Rond half 7 aangekomen om de puntjes op de i te zetten, bandjes op spanning, spieren opwarmen, en (gelukkig) toch het wetsuit aantrekken. Het water was afgekoeld en voor amateurs was het toegestaan om een wetsuit te dragen. 08:00 starten de profs, 08:03 een groep van rond de 500 age groupers. Wij wensen elkaar voor de laatste keer succes om aan het zwemmen te beginnen. Zoals altijd is het erg chaotisch na het startschot. Ik kon vanaf het begin gelukkig wel mijn eigen tempo zwemmen iets naast de grote meute, je maakt iets meer meters maar een lekker vlak tempo zwemmen is ook wat waard. Ik voelde me erg goed en dacht aan al die meters die nog voor ons lagen. Na dik 36 minuten zwemmen kwam ik lekker fit het water uit, de weg naar T1 was een aardig eindje en ging gelijk al flink omhoog. Snel wisselen en op de fiets springen, ik zat naast Robin in de wisselzone en we wensten elkaar nogmaals succes.

 

Na een aantal meters trappen merkte ik gelijk dat de wind een dingetje zou worden deze dag. Kracht 5 tegen met de 1e heuvels voor mij maakte het direct erg zwaar. Ik kwam lekker in mijn tempo maar kon niet de snelheid halen die ik in gedachte had. Na 15 km fietsen start de 1e echte klim naar Teguise +/- 300 hm, deze is niet stijl en gaat lekker, windje even in de rug en zo boven! Vervolgens een lekkere afdaling met prachtige vergezichten. Een mooi eiland is het zeker. Direct na de afdaling volgt de hoofdklim, de Tabayesco, ik kwam lekker in mijn ritje en trapte hem lekker door omhoog. De steile stukjes gingen prima en ik kwam redelijk fit boven aan. Ik merkte wel dat al het klimmen en dalen tot nu toe aardig wat tijd had afgesnoept van mijn streeftijd, dit moest ik maar gaan goedmaken in het 2e stuk en dat is redelijk gelukt, met pieksnelheden van 75kmpu raasde ik over het prachtige asfalt door de dorpjes en lavavelden, de halve marathon kwam steeds dichterbij. Uiteindelijk een fietstijd van 3:10:46 neergezet. Door de zware omstandigheden was ik hier tevreden mee.

 

Het hardlopen begon lekker, na een relatief rustige wissel (even insmeren, het was rond de 34 graden en lekker zonnig…) kwam ik de 1e heuvel tegen, dit had ik niet verwacht en was dan ook bijzonder zwaar. Ik was voor mijn gevoel voorzichtig begonnen met lopen maar merkte snel dat er weinig versnellingen over waren. Het was bijzonder warm en het omhooglopen was goed voelbaar in de benen. Gelukkig was er een groep vrienden van 9 man aanwezig om mij, Robin en Herman er doorheen de slepen. Dit was erg fijn en zorgt er voor dat je door blijft bijten. Na een halve van 1:48:03 en een totaaltijd van 5 uur, 41 minuten en 35 seconden kwam ik de finish over. Helemaal leeg, maar heel erg voldaan. Van te voren had ik qua tijd iets snellers in gedachten, achteraf heb ik alles uit mijn lichaam geperst en ben ik super tevreden met mijn tijd en 9e plek in mijn leeftijdscategorie en uiteraard ook super trots op Herman en Robin die deze strijd samen met mij zijn aangegaan en hebben afgerond.

 

Voor clubleden die ooit een keer aan deze wedstrijd willen meedoen, zeker een aanrader! Bijzonder zwaar, maar fantastisch mooi!

 

Dennis

 

PS. Voor de geïnteresseerden een aftermovie met in de hoofdrol Herman op 4:10 J: https://www.youtube.com/watch?v=IbQPqpe6Amg